زهی افترا...

                            از هزار راست منورترٍ،

                                                   و خوشتر

                                                                        ومبارک تر!!!


........................................

بیرون ز تو نیست،

     هر آنچه در عالم هست !

در خود به طلب ،

هر آنچه خواهی که تویی !
........................................

هر فسادی که در عالم افتاد ،از این افتاد که :

-یکی ،یکی را معتقد شد به تقلید! یا

    منکر شد، به تقلید!!

- کی روا باشد، مقلد را،مسلمان داشتن؟!
.................................
خیالها کم نیست :

از خود می انگیزی،و حجاب خود می سازی،

و بنا بر آن خیال ،

تفریح می کنی!!!....


....................................................



آنکه مرا دشنام می دهد،خوشم می آید،

و آنکه ثنا می گوید ،می رنجم!

زیرا که ثنا می باید که بعد آن،انکار،

              در نیاید!

آخر ، منافق ، بدتر است از کافر !!

............................................................

به روز مرگ چو تابوت من روان باشد،

              گمان مبر که مرا درد این جهان باشد               



 جنازه ام چو ببینی مگوفراق فراق

مرا وصال و ملاقات آن جهان باشد



مرا به گور سپاری مگووداع وداع

که گورپرده جمعیت جنان باشد



فرو شدن چو بدیدی،برامدن بنگر

غروب شمس وقمر را چرا زیان باشد؟!



کدام دانه فرو رفت در زمین که نرست

چرا به دانه ی انسانت این گمان باشد!



تو را چنان بنماید که من به خاک شدم!!

به زیر پای من این هفت آسمان باشد!!

.......................................................شمس

تنهایم اصیل است


و اصالتم به جغدهای آواره شهر سوختگان میرسد


تنهایی مرا تو درک نخواهی کرد

سایه ام بر روی هیچ دیواری نیست


انزوای من اصیل است و بی سایه



ناله های مرا از دورترین بیشه دنیا گوش کن



ناله هایم تلخ است


پر از تنهایی


بغض تنهایی من را تو نخواهی فهمید

من سراپا بغضم




هیچکس را فراموش نکردم اما


خود فراموش شدم


ناله هایم تلخ است


بغض تنهایی من را تو نخواهی فهمید .... ....



تو نخواهی فهمید